Aan alles komt een eind

Hallo lieve familie, vrienden en andere geïnteresseerde,

Aan alles komt een eind en dus ook aan deze blog. Ik schrijf nu mijn laatste blog en neem jullie mee in mijn afscheid in Australië en mijn eerste dagen thuis in NL.

Maandag was het zover de reis terug naar huis. In de ochtend heb ik mama op de trein gezet richting Airport, ik ben vervolgens nog even terug mijn bed in gedoken. Zelf ben ik vertrokken om 10 uur richting de Airport. Mijn gevoel gaf aan dat het tijd was om terug te keren naar NL. Nog 1 keer nam ik alles in mijn op en genoot ik van alles wat dit land mij heeft geboden. Mijn vlucht richting Hong Kong vertrok om 14.15 uur. Mijn voornemen was ook om mijn eerste vlucht niet te slapen. Dus heb ik mij vermaakt met films. Rond 22 uur kwam ik in Hong Kong aan en had ik een korte overstap van anderhalf uur. Hierin heb ik nog gezellig gebeld met Pippi en stond ik bijna in de verkeerde rij voor mijn vliegtuig. In plaats van 0.15 uur vertrok ik om 0.45 uur richting Amsterdam. Van deze vlucht heb ik niet veel meegemaakt, mijn doelstelling was slapen, iets waar ik erg goed in ben. Ik heb namelijk 2 maal het eten gemist omdat ik in diepe coma lag. Rond 4:45 NL tijd werd ik wakker en heb ik het laatste deel vooral uit mijn raampje gekeken en gezien hoe Nederland uiteindelijk echt ingedeeld is in hokjes, alle weilanden zo gestructureerd dat je goed ziet waar het begin en het einde is. Iets wat ik in maanden niet had gezien. Ik zag nergens meer hoge gebouwen en het leek alsof alles Madurodam was. Ik land rond 6.40 uur in Nederland. En daar kwam de schok, niet eens het regenachtige weer want daar had ik me op voorbereid, maar Lysan had geen internet. Het voelde als het einde van de wereld, want ik geef toe ik heb de afgelopen maanden een aardige social media verslaving opgedaan. Een leven zonder telefoon en internet kan ik mij niet meer voorstellen. Als je in Australie over straat liep, keek iedereen op het schermpje. Gelukkig kwam ik al snel tot de conclusie dat ik mijn Nederlandse abonnement had terug gedraaid naar alleen sms-en en bellen. 

Mama was ondertussen al veel eerder geland en stond mij op te wachten bij de bagageband. Samen zijn we door de uitgang gelopen en daar stonden mijn papa, zus en mijn allerliefste neefje ons op te wachten. Mijn neefje vond het enorm vreemd om mij in levende lijve te zien. Want ja de afgelopen maanden leefde tante alleen door de telefoon. Zowel mama als ik hebben een enorm goede vlucht gehad. Op Schiphol hebben we even nog wat gedronken en zijn toen richting huis gekeerd. 

Toen we thuis kwamen stond er een enorm spandoek buiten en was het versierd met vlaggen. Voordat ik wegging had ik een afscheidsfeestje gehad van mijn vriendinnen, die waren toen ook opeens in mijn huis, dus even dacht ik dat ze zich nu weer hadden verstopt. Dus ging ik eerst om het huis kijken of ze er toevallig waren. Dit was niet zo, maar dit was een fantastisch terug komen. Na ongeveer een half uurtje stond in eens Claudia voor de deur, mega blij om haar te zien. Vervolgens kwam er een vreemde man aanrijden, deze meneer kwam een prachtig boeket bezorgen, lieve Sjors echt super bedankt voor zo'n vrolijk welkom. Claudia ging mij de hele dag vermaken. We hebben eerst uitgepakt en zijn vervolgens gaan lunchen in de stad. Ik wist ondertussen dat ook al mijn andere vriendinnen later op de dag zouden komen. Aan het einde van de middag waren ook Pippi, Levina en Danique er en hebben we heerlijk pannenkoeken gebakken en opgegeten en fantastische verhalen gedeeld. Jeetje wat had ik die meiden gemist en wat zijn zij mij dierbaar. 

Om zo snel mogelijk in mijn ritme te komen had ik bedacht dat ik na het eten nog wilde gaan tennissen dus heb ik dat ook heerlijk gedaan. Doordat ik mij meteen zo snel aanpas hebben zowel mama en ik geen last gehad van een Jetlag. Ik snap niet hoe het mogelijk is. 

Ook had papa nog het nieuws dat ik meteen op woensdag moest groomen bij mijn zus met haar pony's, niet echt iets waar ik om stond te springen,maar uiteindelijk gehesen in nette kleding toch maar heb gedaan. 

Mijn eerste dagen in Nederland verlopen gewoon zoals normaal, ik keer heel snel terug in de routine en alles is zo normaal gebleven. Alsof ik nooit weg ben geweest. 

Australië heeft mij zoveel gebracht en gemaakt tot wie ik nu ben. Ik ben toe aan nieuwe uitdagingen. 

Ik wil iedereen bedanken voor het lezen en volgen van mij reis. Wie weet op naar de volgende avonturen.

xoxo 

Lysan